klapp fyrir Frakklandi

Ég er alveg sammála þessu - ef þú vilt búa  í öðru landi en þínu eigin þá tel ég það vera skyldu þína að sýna fram á að þú ætlir að aðlagast þjóðinni sem þú hefur valið að búa hjá, sérstaklega tilraun og vilja að taka upp það tungumál sem þjóðin talar - Frakkland er ekki þekkt fyrir þessa stefnu að hylja andlit sitt og líkama - þannig að ég tel að Frakkland eigi skilið klapp

Synjað um borgararétt í Frakklandi vegna hjúpslæðu

Athugasemdir

[Sólveig (IP-tala skráð) 3.2.2010 kl. 07:14]

hér er ég ósammála... það er algjörlega siður í Frakklandi að hylja líkama sinn. Það kallast oft bolir og buxur. Ég skil ekki þau rök að það að kjósa að klæðast öðruvísi fötum þýði að maður megi ekki vera hluti af sá landi. Mikið af konum kjósa að hylja hár sitt sem ætti algjörlega að vera þeirra val, aftur á móti er það vandamál ef maðurinn neyðir konu sína til þess, en það er mjög auðvelt að gera ráð fyrir því að að sjálfsögðu hljóti konan að vera neydd til þess, því enginn myndi kjósa að haga sér svona "öðruvísi". 

[Ragnar Birkir Bjarkarson, 3.2.2010 kl. 07:34]

það er alltaf í boði að vera ósammála - ég er þér ekki sammála og að koma með rök yfir buxur og boli til stuðnings máli sínu er ekki að gera mikið fyrir sig - það er verið að gefa skýr skilaboð þarna í landinu að þau búi í Frakklandi en ekki landi þar sem þetta tíðkist og að aðrar samfélagslegar venjur ráði ríkjum þarna eins og að hylja einmitt ekki manneskjuna - ég hef ekkert á móti þessum venjum en ef þú kýst að búa í öðru landi en þínu þar sem þetta er ekki hinn venjulegasti atburður þá finnst mér það ekki í lagi og fara fram á ríkisborgararétt - þetta stangast á - ef þú kýst að búa á Íslandi og ert útlendingur þá tel ég að þú eigir að leggja á þig það sem þarf til að aðlagast landi og tungumáli - ég á arabískan vin sem lærði tungumálið á einu ári - hann var ekkert fullkominn fyrstu tvö árin en í dag ellefu árum seinna er hann frábær í tungumálinu og notar gömul orð sem meira segja minn orðaforði er ekki með - með öðrum orðum hans þorsti að tengjast samfélaginu hefur kennt mér íslendingnum

[Sólveig Rós, 3.2.2010 kl. 08:13]

Má ég þá spyrja á móti hver er munurinn milli fatnaðar sem hylur oftast t.d. brjóst og fatnaðar sem hylur t.d. hár?

Ég held að málið hérna sé það sem okkur finnst þessi fatnaður standa fyrir - að hylja líkama kvenna tengist oft hugmyndum um öfgafulla múslima, skort á kvenréttindum, jafnvel hryðjuverkum. Aftur á móti geta þessar ástæður alls ekki verið til staðar hjá einstaklingunum sjálfum sem kjósa það, og þurfum við að passa okkur að alhæfa ekki. Sjálf sé ég ekkert að því að klæða sig öðruvísi, þó það megi ræða um ástæður þess lengi vel. Það að læra tungumál nýja landsins er allt annað mál, þar sem það gefur manni mikilvæg tæki til að taka þátt í hinu nýja samfélagi. Ég veit ekki til þess að það hefði mann á neinn hátt að klæða sig öðruvísi - jah, nema viðbrögð nýju nágrannanna.

[Ragnar Birkir Bjarkarson, 3.2.2010 kl. 11:44]

sæl sólveig - að hylja hár er kannski líka allt annað en andlit - hversu margar konur ganga um með eitthvað yfir hári og eru til einhver tískufyrirbrigði um það dæmi,  en þú skilur hvað hjúpslæða er ?? það væntanlega hylur allt.

Þarna  er líka maðurinn að neyða konuna til þess að aðlagast menningu sinni í sínu eigin landi, Frakklandi - og neyðir hana til að ganga um í hjúpslæðu.  Fatnaður sem við göngum í sem hylur líkama okkar - ekki andlit er vegna nektar okkar - hana viljum við hylja vegna þess að það myndi flokkast undir að vera ósæmileg hegðun ef ég myndi mæta nakin í vinnuna og bara setjast við skrifborðið og ætla að fara sinna minni vinnu.  Það að þú sért að reyna að setja  þetta í hryðjuverkafordóma formerkingar er fyrir neðan allar hellur - ég hef ekkert á móti trúbrögðum þeirra né klæðnaði, ég er ekki einhver klanari sem trúir því að hvíti stofninn sé eitthvað betri - við erum öll fólk og öll jafn merkileg. 

En þegar þú býrð ekki í landi þínu lengur og ætlast til þess að samfélagsreglur heimalands þíns verði jafngildar landinu sem þú fluttir til og vilt gera að landinu sem þú munt búa í til frambúðar er ekki hægt að ætlast til.  Menning þín og siðir þínir munu alltaf búa og lifa í þér og með þér en þú þarft að aðlagast nýju landi -

í Frakklandi var gert fordæmi þarna - mér finndist að Ísland ætti að segja það sama. En það er mín skoðun og þú hefur að sjálfsögðu fullan rétt þá þinni - það er það góða við þetta allt saman - hver hefur rétt á sinni skoðun