ekki verið að hugsa dæmið til enda

Og hvar endar þessi hugsun, að sjúkrahúsin hafi ekki einu sinni efni á að setja plástur á sár? 

Eitt er að spara og annað að nauðga sjúkrahúsunum og heilbrigðisgeiranum. 

Ég upplifi að þessir ráðamenn sem hafi verið að taka þessar ákvarðanir hugsi ekki alla leið  s.s ber dæmið um aldraða og hve illa er farið með það - og þetta er fólkið sem ruddi veginn og byggði landið okkar svo verður það gamalt og þá skiptir það ekki lengur máli - eða það eru allavega skilaboðin sem þeim og okkur er gefið - smá aðvörun - við verðum ÖLL GÖMUL EINN DAGINN - og ef að í dag sé svona komið fram við hina öldruðu - hvernig verður það þegar við verðum gömul?  Og ef við snúum okkur að sjúkrahúsum - hvað munu ráðamenn gera þegar þeir verða veikir - fá sjúkdóma - börnin þeirra fá sjúkdóma? Og þeir ganga á vegg, því niðurskurðurinn er svo mikill að það er ekki lengur starfsfólk til að sinna þér og þínum - aðgerðir eru ekki lengur framkvæmdar á landinu því þær eru of dýrar í rekstri, eða það er komið gap af kynslóð lækna sem vantar þvi þeir eru farnir þangað sem þeir fá að nota hæfileika sína -  það er farið að hugsa svo mikið um hverja krónu að það er búið að gleymast  að mannslífið er ÓMETANLEGT - forgangsröðum á nýjan leik - það er fullt af stöðum sem hægt er að skera niður.

Eins og til dæmis höfum við ekkert við Hörpu húsið að gera - það hefði vel geta beðið.

Klárlega komin að sársaukamörkum