Lag vikunnar

Hef ákveðið að gera svona lag vikunnar - ég hlusta mest megnis á kristilega tónlist með bland af öðru - mér finnst gaman að pæla í textunum og að þeir séu vandaðir

 

Heart of Worship by Matt Redman

|

Verse 1
When the music fades
All is stripped away
And I simply come
Longing just to bring
Something that's of worth
That will bless your heart

Bridge
I'll bring You more than a song
For a song in itself
Is not what You have required
You search much deeper within
Through the way things appear
You're looking into my heart

Chorus
I'm coming back to the heart of worhip
And it's all about You
It's all about You, Jesus
I'm sorry, Lord, for the thing I've made it
When it's all about You
It's all about You, Jesus

Verse 2
King of endless worth
No one could express
How much you deserve
Though I'm weak and poor
All I have is yours
Every single breath

*Bridge*
*Chorus*
*Chorus*

I'll bring you more than a song
I'll bring you more than a song
More than a song
I'll bring you more than a song
I'll bring you more than a song
You're looking into my heart
Looking into my heart
You're looking into my heart
Into my heart
I'll bring you more than a song
I'll bring you more than a song
I'll bring you more than a song
I'll bring you more than a song

 

Hvernig sættist ég við Guð?

 

Spurning: Hvernig sættist ég við Guð?

Svar: Til að sættast við Guð verðum við að gera okkur grein fyrir, hvað veldur ósættinni. Svarið er: syndin. „Enginn gjörir það sem gott er – ekki einn” (Sálmarnir 14:3). Við höfum gert uppreisn gegn Guði; við „fórum allir villir vega sem sauðir” (Jesaja 53:6).

Slæmu fréttirnar eru þær, að refsing syndarinnar er dauði. „Sú sálin, sem syndgar, hún skal deyja” (Esekíel 18:4). Góðu fréttirnar eru þær, að elskuríkur Guð hefur fylgt okkur í því skyni að færa okkur hjálpræði. Jesús lýsti yfir því að markmið hans væri „að leita að hinu týnda og frelsa það” (Lúkas 19:10), og hann kunngerði, að markmiðinu væri náð, þegar hann dó á krossinum með orðunum: „Það er fullkomnað” (Jóhannes 19:30).

Að vera í réttu sambandi við Guð hefst með syndajátningu. Síðan kemur auðmjúk játning syndarinnar gagnvart Guði (Jesaja 57:15) og sú eindregna ákvörðun að hverfa frá syndugu líferni. „Með munninum er játað til hjálpræðis” (Rómverjabréfið 10:10).

Iðruninni verður að fylgja trú. Einkanlega sú trú, að fórnardauði og undursamleg upprisa Jesú geri hann hæfan til að vera Frelsari þinn. „Ef þú játar með munni þínum: Jesús er Drottinn – og trúir í hjarta þínu, að Guð hafi uppvakið hann frá dauðum, muntu hólpinn verða” (Rómverjabréfið 10:9). Margir fleiri ritningarstaðir orðfæra nauðsyn trúarinnar, svo sem Jóhannes 20:27; Postulasagan 16:31; Galatabréfið 2:16; 3:11,26; og Efesusbréfið 2:8.

Að vera sáttur við Guð varðar viðbrögð þín við því sem Guð hefur gert þín vegna. Hann sendi Frelsarann, hann sá fyrir fórninni til að losa þig við syndina (Jóhannes 1:29), og hann veitir þér fyrirheitið: „En hver sá, sem ákallar nafn Drottins, mun frelsast” (Postulasagan 2:21).

Hjartnæm útlegging á iðrun og fyrirgefningu er dæmisagan um glataða soninn (Lúkas 15:11-32). Yngri sonurinn sóaði gjöf föður síns í skammarlega syndugt líferni (vers 13). Þegar hann gerði sér grein fyrir misferlinu, afréð hann að snúa heim aftur (vers 18). Hann gerði ráð fyrir, að hann yrði ekki framar talinn sonur (vers 19), en þar skjátlaðist honum. Faðirinn elskaði heimkominn uppreisnarsegginn jafnheitt og áður (vers 20). Allt var fyrirgefið og efnt til fagnaðarveislu (vers 24).

Guð á auðvelt með að halda loforð sín, þar á meðal loforðið um fyrirgefningu. „Drottinn er nálægur þeim er hafa sundurmarið hjarta, þeim er hafa sundukraminn anda, hjálpar hann” (Sálmarnir 34:19).

Ef þú vilt sættast við Guð, þá er hér einföld bæn. Mundu að það mun ekki frelsa þig að fara með þessa bæn né neina aðra. Einungis traustið á Guði getur frelsað þig frá syndinni. Þessi bæn er einfaldlega leið til að tjá Guði trú þína á hann og þakka honum fyrir að tryggja þér hjálpræði.

 

„Guð, ég veit að ég hef syndgað gegn þér og verðskulda refsingu. En Jesús Kristur tók á sig hegninguna sem ég verðskuldaði, svo að mér yrði fyrirgefið fyrir trúna á hann. Ég sný baki við syndum mínum að set traust mitt um hjálpræði á þig. Þakka þér undursamlega náð þína og fyrirgefningu – gjöf eilífs lífs! Amen!”

tekið af got questions.org

http://www.gotquestions.org/islenska/saettast-vid-Gud.html

kærleikurinn til hvors annars

Hef mikið verið að hugleiða um mikilvægi kærleikans  - og ekki bara að hugleiða hann heldur hve mikilvægt er að sýna hann í verki - á hverjum degi - hvað eitt bros getur skipt miklum sköpum í lífi einhvers sem þú hittir yfir daginn.  Við búum á landi þar sem miklar hremmingar andans eru í gangi og það er hlutverk okkar að sýna hvort öðru kærleika, umburðarlyndi og skilning á aðstæðum og hve frábrugðnar þær geta verið.  Við eigum öll tilgang og hlutverk á þessarri jörðu - eitt af þeim hlutverkum sem er sameiginlegt er að sýna hvort öðru elsku og kærleika, það góða er að það kostar ekki einu sinni neitt - því kærleikur kemur að innan frá.  Það er mikið um sjálfsmorð á Íslandi en aldrei er rætt um það í fjölmiðlum líkt og þetta sé ekki til staðar - tökum okkur saman og brosum til hvors annars - það eitt leiðir margt af sér

Eigiði útúrblessaðan dag megi Guð vera með okkur í öllum okkar kringumstæðum

Lífsreglur

Mundu að þú ert einstök/ur

Mundu að þú ert mikilvæg manneskja

Mundu að þú fékkst hæfileika þína til að nota þá

Mundu að þú getur gefið eitthvað sem aðrir geta ekki gefið

Mundu að þú hefur reynslu og innsæji sem aðrir hafa ekki

Mundu að þú getur verið stolt/ur af mörgum hæfileika þinna

Mundu að þú ert fær um ótal hluti

Mundu að umbera fólk sem er ólíkt þér

Mundu að einhver mun ætíð elska þig

Mundu að þú kannt eitthvað sem þú getur kennt öðrum

Taktu með opnum huga á móti því sem annað fólk gefur þér

 

 

 

 

Hvað er kærleikur?

Kærleikur er, hvert góðverk sem þú vinnur Kærleikur, er hvert bros sem þú gefur Kærleikur, er að faðma þann sem grætur Kærleikur, er að hugga þann sem syrgir Kærleikur, er að gefa þeim sem þarfnast Kærleikur, er að bera umhyggju fyrir öllu sem lifir Kærleikur er að biðja fyrir öllum, góðum og slæmum Kærleikur, er að lifa sáttur við sjálfan sig og aðra Kærleikur er að dæma ekki Kærleikur er ljósið sem býr í hjarta þínu......

 

Ekkert getur gert okkur viðskila við kærleika Guðs. Biblían segir: Rm 8:38-39 Því að ég er þess fullviss, að hvorki dauði né líf, englar né tignir, hvorki hið yfirstandandi né hið ókomna, hvorki kraftar, hæð né dýpt, né nokkuð annað skapað muni geta gjört oss viðskila við kærleika Guðs, sem birtist í Kristi Jesú Drottni vorum.

Kærleikur Guðs fórnar. Biblían segir: Jh 3:16 Því svo elskaði Guð heiminn, að hann gaf son sinn eingetinn, til þess að hver sem á hann trúir glatist ekki, heldur hafi eilíft líf.

Kærleikur Guðs er óendanlegur. Biblían segir: Sl 136:1-2 Þakkið Drottni, því að hann er góður, því að miskunn hans varir að eilífu. Þakkið Guði guðanna, því að miskunn hans varir að eilífu,“

Hvernig er kærleikanum lýst? Biblían segir: 1Kor 13:4-7 Kærleikurinn er langlyndur, hann er góðviljaður. Kærleikurinn öfundar ekki. Kærleikurinn er ekki raupsamur, hreykir sér ekki upp. Hann hegðar sér ekki ósæmilega, leitar ekki síns eigin, hann reiðist ekki, er ekki langrækinn. Hann gleðst ekki yfir óréttvísinni, en samgleðst sannleikanum. Hann breiðir yfir allt, trúir öllu, vonar allt, umber allt.

Okkur er boðið að elska hvert annað. Biblían segir: 1Jh 2:7-8 Þér elskaðir, það er ekki nýtt boðorð, sem ég rita yður, heldur gamalt boðorð, sem þér hafið haft frá upphafi. Hið gamla boðorð er orðið, sem þér heyrðuð. Engu að síður er það nýtt boðorð, er ég rita yður, sem er augljóst í honum og í yður, því að myrkrið er að hverfa og hið sanna ljós er þegar farið að skína.

Kærleikurinn er ekki einungis fyrir vini. Biblían segir: Mt 5:43 Þér hafið heyrt, að sagt var: Þú skalt elska náunga þinn og hata óvin þinn. En ég segi yður: Elskið óvini yðar, og biðjið fyrir þeim, sem ofsækja yður 

Lögmál Guðs er kjarni kærleikans. Biblían segir: Mt 22:37-40 „Hann svaraði honum: Elska skalt þú Drottin, Guð þinn, af öllu hjarta þínu, allri sálu þinni og öllum huga þínum. Þetta er hið æðsta og fremsta boðorð. Annað er þessu líkt: Þú skalt elska náunga þinn eins og sjálfan þig. Á þessum tveimur boðorðum hvílir allt lögmálið og spámennirnir.

Við sýnum kærleika til Guðs með því að halda boðorðin. Biblían segir: 1Jh 5:3 Því að í þessu birtist elskan til Guðs, að vér höldum hans boðorð. Og boðorð hans eru ekki þung,“

Látið ekki kærleikann til Guðs dvína. Biblían segir: Opb 2:4-5 En það hef ég á móti þér, að þú hefur afrækt þinn fyrri kærleika. Minnst þú því, úr hvaða hæð þú hefur hrapað, og gjör iðrun og breyttu eins og fyrrum.

 

bréf til þín

Kæri vinur minn

Ég verð að setjast niður og skrifa til að minna þig á nokkuð sem er mjög mikilvægt fyrir mig. Ég elska þig.

Ég sá þig í gær á tali við vini þína og mig langaði til að tala við þig líka. Ég beið allan daginn en þú hafðir aldrei samband.
Ég vonaðist til að við gætum fundið tíma til að tala um kvöldið en ég veit að þú hafðir margt annað að hugsa um. Þegar líða tók á daginn þinn sendi ég svalan andvara til að þú yrðir endurnærður eftir langan dag.
Ég lét sérstakan ilm í loftið frá blómunum við heimreiðina en ég held að þú hafi ekki tekið eftir því þegar þú hraðaðir þér fram hjá. Mér þykir leitt að þú þurfir alltaf að flýta þér svona mikið.
Ég fylgdist með þér sofna í gærkvöldi og mig langaði til að snerta andlit þitt eða strjúka hárið svo ég sendi örlítið tungsljós á andlit þitt og koddann.
Þegar þú vaknaðir í morgun vonaði ég að við gætum átt örlítinn tíma saman svo mig langaði til að flýta mér niður og tala við þig en ég hugsa að þú hafir verið of seinn í vinnuna.

Tár mín voru í regninu.
Ég á svo margar gjafir handa þér, svo mikið að segja þér, svo margt dásamlegt fyrir þig að upplifa því ég elska þig svo mikið. Þannig er eðli mitt eins og þú veist. Gerðu það talaðu við mig, biddu mig um hjálp. Ég þekki dýpstu þrár hjarta þíns og mig langar svo til að vera náinn þér. Ást mín til þín er dýpri en úthöfin, stærri en þú gætir ýmindað þér. Ég þrái að við eyðum tíma saman, aðeins við.
Það særir mig að sjá þig svo leiðan í dag. Ég skil í raun hvernig það er þegar vinir bregðast. Ég veit að hjarta þitt verkjar.
Ég ætla að hætta núna því ég veit að þú átt mjög annríkt og ég vil sannarlega ekki áreita þig . Þér er frjálst að kjósa mig "á minn hátt" eða ekki , - það er þín ákvörðun.
Ég hef þegar valið þig.
Elsku vinur vertu ekki of lengi að velja og mundu að Ég elska þig.
VINUR ÞINN JESÚS

 

 

var að vafra og fann þetta - ákvað að deila - Guð blessi ykkur og gefi ykkur magnaðann dag

Hvað gerist þegar fólk sem er ekki trúað deyr?

 Ég er mikið búinn að vera að pæla í þessu - fólk sem sagt hefur sig úr þjóðkirkjunni, fólk sem trúir ekki og aðrir hópar af fólki - segjum sem svo  að það myndi deyja í dag, hvað verður um þetta fólk - t.d jarðarfararlega séð,  er það jarðað bara í kirkjugarðinum eins og allir - eða flokkast kirkjugarður bara sem samfélagslegur þáttur en ekki trúarlegur?? koma prestar við sögu og ef svo er - væri það ekki hálf á skjön þar sem það hefur sagt sig úr öllu trúarlegu og væri þá á skjön við lífsskoðanir þessa einstaklinga?     Eða talar sýslumaður yfir kistunni? Væri þá ekki fjölskylda viðkomandi að brjóta því sem þessi persóna trúði á eða trúði ekki á.

Og hvað ef þú tilheyrir eins og Búdda trúarfélagi eða Ásatrúarfélagi -  hvernig gengi það fyrir sig?

Bara smápæling viðurkenni að ég er ekki með mikla vitneskju um akkúrat þetta dæmi

 

Sálmarnir 103:1-2
Lofa þú Drottin, sála mín, og allt sem í mér er, hans heilaga nafn; lofa þú Drottin, sála mín, og gleym eigi neinum velgjörðum hans. 

 

Guð gefi ykkur góðan dag 

Síraksbók 6 kafli

Vinátta

⁵Fögur orð fjölga vinum
og ómþýtt mál vekur vinsemd fleiri.
⁶ Kunningsskap við marga skaltu halda
en veit einum af þúsundi trúnað þinn allan.
⁷ Vin skaltu reyna viljir þú vin eiga
og ver eigi fljótur til að veita honum trúnað.
⁸ Margur er vinur þegar honum hentar
en er hvergi nærri þegar að sverfur.
⁹ Aðrir eru þeir vinir sem í óvini breytast
og gera þér hneisu með því að ljóstra upp hvað olli.
¹⁰ Margur er vinur er þú býður til veislu
en er hvergi nærri þegar að sverfur.
¹¹ Þegar þér vegnar vel er hann sem hugur þinn
og segir þjónum þínum til.
¹² En gerist þér mótdrægt snýst hann gegn þér
og fer í felur sjái hann þig nálgast.
¹³ Hald þig fjarri fjandmönnum þínum
og vertu á varðbergi gagnvart vinum.
¹⁴ Traustur vinur er örugg vörn,
finnir þú slíkan áttu fjársjóð fundinn.
¹⁵ Traustur vinur er verðmætari öllu,
á engan kvarða fæst gildi hans metið.
¹⁶ Traustur vinur er sem ódáinsdrykkur,
sá sem Drottin óttast mun slíkan finna.
¹⁷ Sá sem óttast Drottin vandar val vina,
hann heldur sér að slíkum sem honum sjálfum líkjast.

síraksbók 6. 5-17

 tekið af mbl.is

 http://www.mbl.is/mm/gagnasafn/grein.html?grein_id=124306

grein frá  sunnudeginum 6 febrúar 1994

 Þessi biblíurit hafa verið í helgiritasafni kristinnar kirkju frá því í frumkristni. Apokrýfu bækurnar voru í íslenskum Biblíuútgáfum allt frá Guðbrandsbiblíu 1584 til útgáfunnar 1859, að undanskilinni Biblíu sem Ebeneser Henderson dreifði hér á landi 1813.

Apokrýfu bækurnar urðu flestar til á tveimur síðustu öldunum fyrir Krists burð og spanna tímann sem leið frá ritun Gamla testamentisins og til upphafs þeirra atburða sem Nýja testamentið greinir frá.

Bækurnar voru ekki hafðar með í hinu hebreska Gamla testamenti gyðinga og fengu því viðurnefnið "hinar huldu bækur" eða apokrýfur. Þótt gyðingar hafi ekki haft þessar bækur í sínum helgiritum voru þær teknar með í hinni grísku þýðingu Gamla testamentisins, sem kölluð hefur verið Sjötíumannaþýðingin. Sú þýðing var Biblía kristinnar kirkju þegar hún varð til og telja margar kirkjudeildir, meðal annars bæði sú grísk-kaþólska og rómversk-kaþólska, apokrýfu bækurnar til helgirita sinna.

Góðar og nytsamar

Guðfræðingar siðbótatímans leituðu í ríkara mæli en áður hafði verið gert til hebreska Gamla testamentisins. Spurningar vöknuðu um hvort ritin sem gyðingar höfnuðu ættu að njóta sömu stöðu og þau sem þeir samþykktu. Marteinn Lúther skipaði apokrýfu bókunum milli testamentanna í þýðingu sinni og taldi hann þær góðar og nytsamar til lesturs, en ekki jafngildar öðrum ritum Biblíunnar. Siðbótarmaðurinn Kalvin tók enn dýpra í árinni og úthýsti bókunum með öllu. Það voru einmitt sjónarmið fylgismanna Kalvins og skoðanabræðra þeirra sem náðu yfirhöndinni í Hinu breska og erlenda biblíufélagi á síðustu öld. Félagið styrkti ekki biblíuútgáfur ef apokrýfu bækurnar voru þar innan spjalda.

Biblían verður almenningseign

Biblían var fágæt og í fárra eigu hér á landi fyrstu aldirnar eftir að hún var þýdd á íslensku. Guðbrandsbiblía kostaði kýrverð og einungis stöndugar kirkjur og höfðingjar áttu Biblíu. Þetta breyttist þegar Ebeneser Henderson kom hingað til lands fyrir tilstilli Hins breska og erlenda biblíufélags 1813 og dreifði ódýrum Biblíum á íslensku. Frá því greinir í ævisögu Hendersons að fólk hafi þyrst eftir að eignast bækurnar og átti koma Hendersons ríkan þátt í að Biblían varð almenningseign hér á landi. Í kjölfar komu hans var Hið íslenska Biblíufélag stofnað 1815 í þeim tilgangi að gefa út Biblíuna og dreifa henni sem víðast. Fyrstu útgáfur félagsins komu út 1841 og 1859 og innihéldu báðar apokrýfu bækurnar. Félagið reyndist þess ekki megnugt að halda biblíuútgáfunni áfram óstutt og leitaði styrks hjá Breska og erlenda biblíufélaginu. Félagið samþykkti að veita HíB stuðning til biblíuútgáfu með því skilyrði að apokrýfu bækurnar yrðu ekki hafðar með. Íslenska biblíufélagið var fjárhagslega aðþrengt og gekk að skilmálunum.

Ekki voru allir biblíuunnendur ánægðir með þennan ráðahag og þegar leið að 100 ára afmæli HíB 1915 samþykkti stjórn þess að gefa apokrýfu bækurnar út í sérprenti. Hófust þeir Þórhallur Bjarnarson biskup og prófessor Haraldur Níelsson handa við þýðinguna, sem prestaskólakennararnir Sigurður P. Sívertsen og Ásmundur Guðmundsson, síðar biskup luku. Ekki tókst að gefa bókina út á afmælinu og kom hún ekki fyrir sjónir lesenda fyrr en 1931. Þessi útgáfa er löngu uppgengin.

Ný þýðing

Árið 1981 kom út 10. útgáfa Biblíunnar á íslensku og án apokrýfu bókanna. Í þessari útgáfu voru guðspjöllin og Postulasagan í nýrri þýðingu en önnur rit Nýja testamentisins endurskoðuð og Gamla testamentið yfirfarið. Í upphafi var ráðgert að apokrýfu bækurnar yrðu með í þeirri útgáfu, en af því gat ekki orðið. Blaðsíðutal þeirrar biblíuútgáfu, sem og tilvitnanakerfi, var þó þannig úr garði gert að úr því mætti auðveldlega bæta síðar.

Stjórn Hins íslenska Biblíufélags ákvað 1986 að ráðast í nýja þýðingu apokrýfu bóka Gamla testamentisins. Séra Árna Bergi Sigurbjörnssyni og Jóni Sveinbjörnssyni prófessor var falið að undirbúa þýðinguna úr grísku. Unnu þeir báðir að verkinu í fyrstu en það færðist síðar æ meir á herðar séra Árna Bergi, en að þýðingunni vann hann í samvinnu við prófessor Jón. Á síðari stigum var dr. Guðrún Kvaran ráðin til ráðuneytis um málfar. "Þýðingin byggir á þeirri vönduðustu gagnrýnu textaútgáfu sem völ er á, hinni svonefndu Göttingen Septuagintu. Gagnrýnin textaútgáfa byggir á nákvæmri rannsókn á handritum og eru öll þekkt frávik þar tilgreind. Septuaginta, Sjötíumannaþýðingin, er heiti þýðingar Gamla testamentisins á grísku," segir séra Árni Bergur.

Þýðing í frístundum

Séra Árni Bergur er sóknarprestur í Ásprestakalli í Reykjavík og hefur unnið að þýðingunni í hjáverkum. Auk þess hefur hann ritað formála að öllum bókunum og samið neðanmálskýringar.

Til að gefa hugmynd um umfang verksins má nefna að bókin samsvarar að stærð hlutum Nýja testamentisins. Séra Árni Bergur ber ekki á móti því að verkið hafi verið umfangsmikil viðbót við annasama prestsþjónustu, en honum þótti verkið ljúft og fannst hvíld frá daglegu amstri að vinna við þýðinguna. Hann var heldur ekki alls ókunnugur efninu. "Ég þekkti apokrýfu bækurnar ágætlega frá námsárunum. Í guðfræðináminu lagði ég mikla áherslu á grísku og í framhaldsnámi í nýja testamentisfræðum komu apokrýfu bækurnar við sögu. Þær gefa mynd af trúarlífi gyðinga og þróun trúarhugmynda ásamt því að varpa ljósi á margt í boðskap Nýja testamentisins. Bækurnar eru bæði söguleg og kenningarleg brú milli testamentanna."

Sú sérútgáfa apokrýfu bókanna sem nú kemur út hefur þau sömu rit að geyma og ávallt hafa verið í íslenskum Biblíum á fyrri tíð. Ritin heita Júdítarbók, Tóbítsbók, Esterarbók, Speki Salómons, Speki Jesú Sírakssonar (Síraksbók), Barúksbók, Bréf Jeremía, Viðaukar við Daníelsbók, Fyrsta Makkabeabók, Önnur Makkabeabók og Bæn Manasse.

Fyrsta Makkabeabók og hluti annarar Makkabeabókar var meðal fyrstu bóka ritningarinnar sem þýddar voru á norræna tungu og voru í hinu forna Stjórnarhandriti. Þótt bækurnar væru ekki í síðari íslenskum Biblíuútgáfum frá 1866 er tíðum til þeirra vitnað. Séra Árni Bergur segir að meðal annars í Handbók kirkjunnar, sem var í notkun frá 1931 til 1981, hafi verið að finna texta úr apokrýfu bókunum.

Spekiritin heilla

En hvaða rit skyldu þýðandanum vera hugleiknust? "Það eru spekiritin, Síraksbók, sem frá því í fornöld hefur verið nefnd Kirkjunnar bók (Ecclesiasticus), og Speki Salómons. Þessar bækur eru skyldar um sumt, nálgast viðfangsefnið hvor með sínum hætti. Maður sér greinileg grísk áhrif í báðum bókunum, einkum í Speki Salómons en hún er samin á grísku á 1. öld f.Kr. Síraksbók er skyldari öðrum spekiritum Gamla testamentisins, svo sem Orðskviðum Salómons. Jesú ben Sírak var uppi á fyrrihluta 2. aldar f.Kr. og ritaði bókina á hebresku. Sonarsonur hans þýddi hana á grísku 132 f.Kr. eins og hann segir frá í merkum formála að þýðingu sinni. Það er líka merkilegt að höfundar þessara bóka hafa báðir tileinkað þær löngu gengnum trúarhetjum og þannig eru nöfnin tilkomin."

Árna Bergur telur æskilegt að í framtíðinni verði boðið upp á íslenska Biblíu þar sem apokrýfu bækurnar verða innan spjalda. "Fyrir því eru sögulegar ástæður og svo er það samkirkjuleg viðleitni að hafa trúarbók kristinna manna sem áþekkasta að umfangi, hvar sem er í heiminum."

Á vegum Hins íslenska Biblíufélags er nú unnið að nýrri heildarþýðingu á Gamla testamentinu. Stefnt er að nýrri biblíuútgáfu, þeirri 11. á íslensku, árið 2000 í tilefni 1.000 ára kristnitökuafmælis.

Morgunblaðið/Kristinn

Séra Árni Bergur Sigurbjörnsson þýddi apokrýfar bækur Gamla testamentisins sem Hið íslenska Biblíufélag hefur gefið út.

 

Ef þú ert hundaeigandi - þá er þetta fyrir þig

Þegar ég var hvolpur, skemmti ég þér með hvolpalátum og fékk þig til að hlæja. Þú kallaðir mig barnið þitt, og þrátt fyrir nokkra nagaða skó og ónýta púða, varð ég besti vinur þinn. Í hvert skipti sem ég var óþekkur, hristir þú höfuðið og spurðir ,,hvernig gastu gert þetta?"- en svo brostir þú og veltir mér á bakið til að klóra mér á maganum. Að gera mig húsvanann tók aðeins lengri tíma en það átti að gera, því þú varst svo upptekinn, en við unnum að því saman. Ég man þær nætur þegar ég kúrði hjá þér uppi í rúmi og hlustaði á játningar þínar og leynda drauma, og ég hélt að lífið gæti ekki verið fullkomnara. Við fórum í langa göngutúra og skokkuðum í almenningsgarðinum, bíltúrar, keyptum ís (ég fékk aðeins að borða brauðformið því þú sagðir að ís væri ekki góður fyrir hunda), og ég lagði mig í sólinni og beið eftir því að þú kæmir heim í lok dagsins. Smám saman fórst þú að vera meira í vinnunni og eyða meiri tíma í starfsframa þinn, og meiri tíma í að leita þér að maka. Ég beið eftir þér þolinmóður og huggaði þig í ástarsorgum og vonbrigðum, skammaði þig aldrei fyrir lélegar ákvarðanir, og hoppaði af gleði í hvert skipti sem þú komst heim og þegar þú varðst ástfanginn. Hún, sem er nú konan þín, er ekki hundamanneskja. Samt bauð ég hana velkomna inn á heimili okkar, reyndi að sýna henni ástúð og hlýddi henni. Ég var ánægður vegna þess að þú varst ánægður. Svo komu börnin og ég var alveg jafn spenntur og þú. Ég var agndofa yfir því hvað þau voru bleik, hvernig þau lyktuðu, og ég vildi hugsa um þau eins og þau væru mín eigin. En hún og þú höfðu áhyggjur af að ég gæti meitt þau, og ég eyddi mest öllum tíma mínum lokaður inni í öðru herbergi eða í hundabúri. Mikið langaði mig til að elska þau en ég varð ,,fangi ástarinnar." Þegar þau stækkuðu varð ég vinur þeirra. Þau hengju í feldinum mínum og toguðu sig upp á völtum fótum, potuðu í augun á mér, grandskoðuðu eyrun mín, og kysstu mig á trýnið. Ég elskaði allt í sambandi við þau og snertingu þeirra, því þín snerting var svo sjaldgæf núorðið, og ég hefði varið þau með lífi mínu ef ég hefði þurft þess. Ég laumaðist upp í rúmið þeirra og hlustaði á áhyggjur þeirra og leynda drauma, og við biðum saman eftir að heyra í bílnum þínum í innkeyrslunni. Einu sinni var það svo að ef fólk spurðir hvort þú ættir hund, þá sýndir þú þeim mynd af mér sem þú varst með í veskinu þínu og sagðir sögur af mér. Síðustu ár svaraðir þú bara ,,já” og breyttir um umræðuefni. Ég breyttist frá ,,hundinum þínum" í ,,bara hundur", og allur kostnaður varðandi mig fór í taugarnar á þér. Nú bauðst þér ný vinna í annarri borg, og þú og þau fluttuð í íbúð þar sem ekki má vera með gæludýr. Þú tókst rétta ákvörðun fyrir ,,fjölskyldu" þína, en einu sinni var ég eina fjölskylda þín. Ég var yfirspenntur yfir bíltúrnum þangað til við komum að dýraathvarfinu. Það lyktaði af hundum og köttum, af ótta og vonleysi. Þú fylltir út eyðublöð og sagðir ,,Ég veit að þið finnið gott heimili fyrir hann". Þau andvörpuðu og gáfu þér vonleysislegt augnaráð. Þau vita hvað bíður miðaldra hunds, jafnvel þó hann sé með ættbók. Þú varðst af rífa son þinn lausan frá hálsólinni minni á meðan hann hrópaði ,,nei pabbi, gerðu það! Ekki láta þau taka hundinn minn!" Og ég hafði áhyggjur af honum, og hvaða lexíur þú hafðir kennt honum um vináttu og tryggð, um ást og ábyrgð, og um virðingu fyrir öllu lífi. Þú kvaddir mig með klappi á kollinn, forðaðist að horfa í augun á mér, og kurteisislega afþakkaðir að taka hálsólina mína og tauminn með þér. Þú hafðir takmarkaðan tíma og það átti einnig við um mig núna. Eftir að þú fórst sögðu konurnar tvær að þú hefðir líklega vitað fyrir nokkrum mánuðum að þú þyrftir að flytja en reyndir ekkert til að finna gott heimili handa mér. Þær hristu höfuðið og sögðu ,,hvernig gastu gert þetta?"   Þær reyna að sinna okkur hérna í athvarfinu eftir bestu getu, en það er alltaf mikið að gera. Þær gefa okkur að borða, auðvitað, en ég missti matarlystina fyrir mörgum dögum. Í fyrstu, í hvert skipti sem einhver fór framhjá búrinu mínu, hljóp ég að hurðinni og vonaði að það væri þú, að þú hefðir skipt um skoðun, að þetta væri allt saman slæmur draumur... eða ég vonaði að þetta væri að minnsta kosti einhver sem stæði ekki á sama og myndi kannski bjarga mér. Þegar ég sá að ég gat ekki keppt við litlu hvolpana, sem vissu ekkert hver örlög þeirra yrðu, bakkaði ég aftur í eitt hornið og beið. Ég heyrði fótatak hennar þar sem hún kom að sækja mig í lok dagsins, og ég rölti við hliðina á henni inn ganginn inn í aðskilið herbergi. Óþægilega hljótt herbergi. Hún setti mig upp á borð og nuddaði á mér eyrun og sagði mér að hafa ekki áhyggjur. Hjarta mitt barðist ótt og títt af kvíða um hvað myndi gerast, en ég fann líka fyrir smá létti. Takmarkaður tími fanga ástarinnar var búinn. Eins og ég er að eðlisfari, þá hafði ég meiri áhyggjur af henni. Byrðin sem hún þarf að bera, og ég veit það, á sama hátt og ég þekkti hvert geðbrigði þitt. Hún setti varlega æðaklemmu á framlöppina mína og tár rann niður kinn hennar. Ég sleikti hönd hennar á sama hátt og ég gerði þegar ég reyndi að hughreysta þig fyrir mörgum árum. Hún stakk nálinni varlega í æðina mína. Þegar ég fann stunguna og kaldann vökvann æða í gegnum líkama minn, lagðist ég syfjaður niður og umlaði ,,Hvernig gastu gert þetta?" Hún sagði ,,mér þykir þetta svo leitt," kannski vegna þess að hún skyldi hundamálið mitt. Hún faðmaði mig og útskýrði í fljótu bragði að það væri hennar vinna að sjá til þess að ég færi á betri stað, á stað þar sem ég væri ekki hunsaður, misþyrmt eða yfirgefinn, eða þyrfti að verja mig, stað þar sem er ást og ljós, staður sem er svo mikið frábrugðinn þessari jörð. Með síðustu orku minni reyndi ég að dilla skottinu mínu og láta hana sjá að þegar ég sagði ,,hvernig gastu gert þetta?" Þá var ég ekki að beina því að henni. Það varst þú, minn ástkæri húsbóndi, sem ég var að hugsa um. Ég mun hugsa til þín og bíða eftir þér að eilífu. Ég vona að allir sem þú kynnist í þínu lífi muni sýna þér jafn mikla tryggð og ég. Höfundur Jim Willis.

ekki verið að hugsa dæmið til enda

Og hvar endar þessi hugsun, að sjúkrahúsin hafi ekki einu sinni efni á að setja plástur á sár? 

Eitt er að spara og annað að nauðga sjúkrahúsunum og heilbrigðisgeiranum. 

Ég upplifi að þessir ráðamenn sem hafi verið að taka þessar ákvarðanir hugsi ekki alla leið  s.s ber dæmið um aldraða og hve illa er farið með það - og þetta er fólkið sem ruddi veginn og byggði landið okkar svo verður það gamalt og þá skiptir það ekki lengur máli - eða það eru allavega skilaboðin sem þeim og okkur er gefið - smá aðvörun - við verðum ÖLL GÖMUL EINN DAGINN - og ef að í dag sé svona komið fram við hina öldruðu - hvernig verður það þegar við verðum gömul?  Og ef við snúum okkur að sjúkrahúsum - hvað munu ráðamenn gera þegar þeir verða veikir - fá sjúkdóma - börnin þeirra fá sjúkdóma? Og þeir ganga á vegg, því niðurskurðurinn er svo mikill að það er ekki lengur starfsfólk til að sinna þér og þínum - aðgerðir eru ekki lengur framkvæmdar á landinu því þær eru of dýrar í rekstri, eða það er komið gap af kynslóð lækna sem vantar þvi þeir eru farnir þangað sem þeir fá að nota hæfileika sína -  það er farið að hugsa svo mikið um hverja krónu að það er búið að gleymast  að mannslífið er ÓMETANLEGT - forgangsröðum á nýjan leik - það er fullt af stöðum sem hægt er að skera niður.

Eins og til dæmis höfum við ekkert við Hörpu húsið að gera - það hefði vel geta beðið.

Klárlega komin að sársaukamörkum

þetta er flott - loksins eitthvað jákvætt

loksins gleðifréttir - nú geta þeir notið þess að vera með fjölskyldum sínum - eða allavega þeir sem voru trúir konum sínum

Öllum bjargað upp

þetta fær mig til að hlæja - hafa þeir ekkert að gera

Ég persónulega þekki til Steinars og finnst hann frekar bara venjulegur maður - faðir með nokkur ungabörn - ekki beint týpan til að hafa tímann á kvöldin til að vera læðupúkast eitthvað og gera eitthvað skrautlegt - það að gera einhvern hóp á Facebook greinilega getur haft afleiðingar - ég verð þó að viðurkenna mér finnst nafnið á hópnum algerlega hilarious - upp í rúm til Jóhönnu & Steingríms - og útskýringar hans á málefninu - því þau hafa alveg verið hálf clueless greyin - að vita ekki af hverju fólk er að mótmæla - halló??? kominn kannski tími til að vakna - það er fullt af reiðu og hræddu fólki sem er að missa allt sitt sem það er mögulega búið að vera að vinna fyrir alla sína ævi og geta síðan sagst ekki skilja yfir hverju þjóðin er að mótmæla.

ég eindregið hvet ykkur stjórnvöld til að tengjast á ný við fólkið sjálft í landinu - það eru heilu fjölskyldurnar að missa allt og svo er bara haldið áfram að taka af, skera af lækka þetta og lækka hitt - hvað með að finna lausnir sem eru að skila einhverju  til fólksins sem fyrst???

Yfirheyrður vegna Facebookfærslu